Köyümüzün Mahalleleri 

     

    Eğridere köyü diğer ismiyle Ğorğoras, ilçe merkezinin  4 km güneyinde dik dağların yamacında kurulu tipik bir Karadeniz köyüdür. Batısında Maraşlı (Paçan), güneyinde Çambaşı (Anoso), doğusunda Taşören (Zeleka) köyleri, kuzeyinde ise Çaykara ilçesi ile çevrelenmiştir. Engebeli ama geniş bir araziye sahiptir. Köy merkezi, mezireler ve yayla topraklarıyla bir bütünlük arzeder.  Köy yedi mahalleden oluşmaktadır. Bu mahalleler sırasıyla;

   Köyün Fotoğraf Galerisi için Tıklayınız.   

Mahalleler

        Köyümüzün  (9) Mahallesi vardır.

  • Camicivarı Mahallesi (Vasılaç)
  • Fındıklı Mahallesi  (Lemetos)
  • Dere Mahallesi  (Botameya)
  • İşıklı Mahallesi  (Lağulos)
  • Serinsu Mahallesi  (Banlağulos, Koronto)
  • Ayvalık Mahallesi    (İfteron)
  • Ovacık Mahallesi  (Kamboz)
  • Şirin Mahallesi  (Şersa)
  • Kaban Mahallesi  (Kaban) 

   İklim

Köyde tipik Karadeniz iklimi hakimdir. Bu nedenle her mevsim bol yağış alır.Köyümüzü tehdit eden en önemli unsur bol yağış netiçesinde oluşan toprak kaymalarıdır.Zaman zaman  köy arazisinde yağış sonrası büyük ölçüde  toprak kaymaları meydana gelmektedir. Hatta can kaybına bile sebebiyet verecek boyutlarda da olduğu vakidir.

Yağış ve iklim şartlarının uygun olmasından dolayı köyde zengin bir bitki örtüsü vardır. Gür ve sık ormanlara sahiptir. Ormanlarında yüksekliğine göre kızılağaç, meşe, kestane,  gürgen ve çeşitli yapraklı ve ibreli ağaçlar yetişir. Meyve ağacı olarak ta elma, armut, kiraz, erik, ceviz ağaçları bol miktarda yetişir.

 Köyde Yaşam

   Çaykara ilçesinden Eğridere köyüne doğru yola çıkıldığında ilk olarak köyün en verimli topraklarının bulunduğu Fındıklı (Lemetos) mahallesine varılır. Adını orada fazla miktarda bulunan fındık bahçelerinden alır. Bu mahalle fındığın yanı sıra her türlü meyve ağacı bakımından da zengin bir bölgedir.Fındıklı mahallesinde halen faal olan bir camii ve artık öğrencisi bulunmayan, dolayısıyla günümüzde hizmet vermeyen 1972 yılında yapılmış bir okul bulunmaktadır.

  
Fındıklı mahallesinin ardından Camicivarı mahallesine varılır. Köyün mevcut dört camisinden en büyüğünün bulunduğu Camiicivarı mahallesi köyün merkez mahallesidir. Yine köyün mevcut iki okulundan büyük ve faal olanı bu mahallede bulunmaktadır. Ayrıca köy odası, kütüphane ve sağlık ocağı ve köy bakkalları da bu mahallede bulunmaktadır. Bunların yanı sıra  Vakıflar Bölge Müdürlüğü tarafından koruma altına alınan oyma taş sanatı çeşme yine bu mahallededir.

                  
  
Bu tarihi köy çeşmesi köyün merkezinde tam iki yol ayırımında bulunmaktadır. Çeşmenin solundan doğuya doğru giden düz yol ile Işıklı (Lağolos) mahallesine varılır. Işıklı mahallesi birbirine yakın sıralı evlerden oluşmaktadır. Uzaktan seyredildiğinde mahallenin tamamı bir bütünlük arzeder. Mahallenin ortasında minaresiyle birlikte yapılan yeni camii oraya ayrı bir güzellik katmıştır.

  
Köy çeşmesinin sağından yukarı doğru gidildiğinde  önce Ayvalık (İfteron) mahallesine varılır. Camicivarının kuş bakışı seyredilebildiği bu mahalle yine iç içe birbirine yakın evlerden oluşmaktadır. Bu mahallede şimdilerde sadece ramazan aylarında teravih namazı kılmak için kullanılan bir mescid bulunmaktadır. Bu mescidin hemen yanında elektrik ile çalışan un değirmeni köy halkına hizmet vermektedir.

  
Ayvalık mahallesinden yukarı doğru devam edildiğinde Düz (Kamboz) mahallesine varılır. Adını içinde bulunduğu düzlükten alan bu mahalle bölgede çok nadir görülen düz bir arazi yapısına sahiptir. Bu mahallede halen faaliyet gösteren yeni bir camii mevcuttur.

  
Yolu takip edip daha güneye doğru gidildiğinde Şirin (Şersa) mahallesine varılır. Köyün en yüksek yerdeki mahallesi olduğundan bambaşka görünüm, manzara ve havaya sahiptir. 30-40 sene öncesine kadar bakkalı, kahvesi, terzisi ve mescidi bulunan bu mahalle artık eski kalabalık ve hareketli günlerinden uzaklaşmış  sadece birkaç ailenin yaz aylarında yaşadığı bir mahalle durumuna gelmiştir. Şirin mahallenin armut ağaçları meşhurdur. İçerisinde bizim sayabildiğimiz 20 çeşitten fazla ayrı tat ve özellikte bulunan armut ağaçlarının meyveleri birbirinden lezzetlidir. Bir zamanlar büyük zorluklarla bu mahallede kurulan kiremit imalâthanesinden günümüze sadece kalıntıları kalmıştır.

Camicivarı ve Fındıklı mahalleleri ile çevrelenmiş, köyün adını aldığı dereye sınır  ve Zelaka yolu üzerinde  Dere mahallesi vardır. Hırçın akan derenin çıkardığı su sesinin hakim olduğu bu mahalle meyve ağaçları bakımından zengindir. Bu mahallenin en önemli özelliği değirmenlerin orada bulunmasıdır.

  • Düğünler
  • Cenazeler
  • Hacılık

   Düğünler

   Köyde düğünler çok güzel olurdu. Son yıllarda nedense düğünler  Çaykara’da düğün salonlarında yapılmaya başlanmış. Ama yine de çok az da olsa köyde düğün yapılmaktadır. Köyde düğünler tüm köylünün katılımıyla ve büyük bir coşku içerisinde yapılırdı. Düğünden bir önceki gece kız evinde kına gecesi düzenlenir, gençler bu gecede doyasıya horon oynar ve eğlenirdi. Düğün günü tüm köylüler konvoy halinde yürüyerek kız evine gelin almaya giderdi. Gelin almak kolay olmazdı çoğu zaman. Bunun için cüzdanlar fazlasıyla zorlanılırdı..Çok eskilerde gelinin at ile alındığı da olurmuş...Gelin erkek evine geldiğinde damat evin giriş kapısının üzerinde saklandığı yerden içinde bozuk para, şeker, lokum karışımı bulunan kaseyi gelinin başına doğru boşaltırdı. Tüm çocuklar için düğünün en hareketli ve önemli tarafı burası olurdu. Kim yere düşenlerden ne toplarsa kendinin oluyordu..

  
Düğün evinde o gün tüm köylüye ziyafet çektirilirdi. Normal zamanlarda evlerde bulunmayan özel yemekler yapılırdı. Mesela; kuru fasulye, pilav, hoşaf, baklava… Genelde sofralardan eksilmeyen, ğuli, kavrulmuş fasüyle turşusu, kabak, korkotoşur, kırsaroşur yemeklerine göre düğünde yapılanlar herkese çok cazip gelirdi..Muhabbetle sofraların etrafı çevrilir, büyük bir keyif ile yemekler yenirdi.

Ama yukarda da bahsettiğim gibi artık “düğün salonu” kültürü köyümüze de yayıldığından artık salonlarda ikramlar, ufak bir yaş pasta ve vişne suyu ile geçiştiriliyor çoğu zaman…

   Cenazeler

 Köyde düğünlere gösterilen özen ve ihtimam aynı şekilde hatta daha fazla cenazelere gösterilir. Cenaze haberi anında tüm köye yayılır. Sadece köye değil, köylü olup ta memleketin hatta dünyanın neresinde olursa olsun hemen haberi olur. Bu da köylünün konuya gösterdiği önemin bir göstergesi olsa gerek. Cenaze evine gidilir, cenaze sahiplerine başsağlığı verilir. Herkes büyük bir sükunet içinde müsait bulduğu yerde çökerek bekler. Kimileri evin misafir odasında, kimileri balkonda, kimileri evin tufasında, dışarılarında..Gece boyu sabahlayan cenaze sahiplerinin haricinde birçok köylü olur. Bu sırada cenaze işlemleri için her türlü hazırlık müştereken yapılır.

  
Cenaze namazı genelde mezarın olduğu yerde kılınır. Köyde toplu mezarlık olmadığından herkesin mezarlığı ayrı ayrı yerlerde bulunmaktadır.  Bunun için cenaze namazları camiden çok uzaksa mezarın olduğu yerde kılınır. Cenazeye tüm köylü istisnasız katılır.Cenazeye  yurt içinden veya yurt dışından bir çok köylüde iştirak eder..

   Hacılık

   İslam’ın beş şartından biri olan hac farizasını yerine getirmek için yapılan mukaddes yolculuk köylü için hayatının en önemli dönemidir. Yıllarca haca gidip hacı olma hayaliyle yaşar. Ama nedense genelde yaş bayağı ilerleyince hac işine sıra gelir. Yakın zamana kadar köyden hacca gidenlerin yaş ortalaması hayli yüksekti. Ama son yıllarda gençlerden de bir çok köylü hacca giderek bu geleneği bir bakıma yıkmışlardır.

  
Köyde hacı adayı yola çıkmadan aylar öncesi tüm tanıdıklarıyla helalleşmeye başlar. O mübarek topraklara kul hakkı ile gitmek istemediklerinden bu işe oldukça önem verilir. Bu helallik istemeler genelde hediyelerle ve güzel konuşmalarla, karşılıklı anlayış ve saygı ile genelde problemsiz şeklide tamamlanır. Vakit hac için köyden ayrılmaya geldiğinde günümüzde olmayıp eskiden var olan bir geleneği anlatmadan geçmemek lazım. Hacı adayları köyde merkez camiin önünde toplanır. İmam önderliğinde uzun uzun dualar yapılır. O zamanlar ilçeye bile ulaşım tamamen yaya olarak sağlandığından tüm köylü hacılara ilçeye kadar yürüyerek eşlik edermiş. Bu yolculuk sırasında gençler kol kola girip, adeta birbirine kenetlenerek  hep bir ağızdan tekbirler getirirlerdi. Tabi en önde bir sancaktar edasıyla ay yıldızlı Türk Bayrağını taşıyan birisi olurdu.

  
Hacıların dönüşü daha heyecanlı ve güzel olurdu. Yine ilçeye kadar inilerek hacılar karşılanırdı. Türk bayrağı eşliğinde yine salavatlarla, tekbirlerle köye çıkılırdı. Köy Çaykara yolu faaliyete geçtikten sonra bu manzaralarda haliyle tarih olmuştu. Artık hacılar araba konvoylarıyla karşılanıp kornalar eşliğinde köye çıkarılır oldu..

  
Hacı köye evine geldiğinde ilk işi evin en yüksek yerine ay-yıldızlı Türk bayrağını asmak olur. Bu bayrak burada hacı olduğunu ve ziyarete açık olduğunun işaretidir. Tüm köylü hacıları ziyaret eder, onlardan oralara dair bir koku, bir iz, bir emare almaya çalışırlar.

  
Hacıyı ziyarete eli boş gidilmez. Mutlaka ona hediye bir şeyler alınır. Bu 2 kg şeker olabilir veya birkaç paket makarna olabilir veya pirinç, bulgur gibi genelde gıda üzerine malzemelerle hacı evine gidilir. Hacı gelen misafirlerini derin bir samimiyet içerisinde kucaklayarak karşılar. Onlara zemzem, hurma, tesbih, takke, koku, namazlık gibi malzemelerden ikram eder, dağıtır. Ayriyeten tıpkı düğünlerde olduğu gibi hacı evinde sofralar kurulur gelen mutlaka yedirilir.Daha sonra Kabe’ye dair uzun uzun sohbetler yapılır..Gidenler hatırlamış olur, gidemeyenlerin ise biran önce gidebilmenin hesapları içine düşer..    

Login


 

Ziyaretçi Defteri

pasamehmet
Herkeze Selam, acaba bu ""Sülaleye dayali Soy Ağacimiz."" ne zaman faaliy...

Ilkokul Mezunlarimiz

Eğridereköyü İlkokulu ilk olarak 1948 - 2008 Eğitim Yili

Calisma Asamasinda

Eğridere Köyü Facebook

Sosyal Medyada da, beraber kalalim.
Takip et Tiklayiniz

Go to top