Özlem ve Hasretimsin Eğriderem - Egridereköyü Resmi Sitesi

Bu gece ramazanın 3. gecesi.Uyuyamadım.Gecenin yarısı kafam karışık değişik konuları düşünüyorum. Bu konuların bir kısmına kendime göre çözümler üretiyorum.

Bir kısmı da soru işareti olarak hafızamda yerini alıyor.
İnsan,doğum ile ölüm arası bir varlık.Bir düşünüre göre insan ömrü üç gündür:
Dün geçti,yarına çıkacağımıza garantimiz yok geriye sadece bu gün kalıyor.Yani insan bir gün için geleceğini karartabiliyor,veya o gününü değerlendirip sonsuz hayatını kazanabiliyor.

İnsan toplumsal bir varlık olduğu için toplum içinde yaşar.Toplum içinde yaşayan insanın bir takım görevleri,sorumlulukları ve hakları var.Toplumu bir makineye benzetirsek insanlar o makinenin birer parçası,dişlisi gibidirler.

Makinelerde çarklardan biri kırılır görevini yapmazsa o makine iş görmez hale geldiği gibi.Toplumda yaşayan insanlar da bireysel görevlerini yapmazlarsa o toplum da normal işlemez hale gelir.
Bir toplumun meydana gelmesi kolay değildir.Asırlar boyu aynı kültürü,aynı dili,aynı tarihi,aynı dini,aynı toprakları paylaşan insanlar toplumu (Milleti) meydana getirirler.Bu birlikteliği sağlayan unsurlar aşındığında insanlar arası ilişkilerde aşınmaya ,açılmaya,ayrışmaya başlar.Toplumu bir arada tutan mozayik dağılmaya başlayınca artık önünün alınması imkansız hale gelir.Aynı toplumda yaşayan insanlar birbirlerine kardeşlik duygularıyla bağlı oldukları sürece aralarında fitne ve fesadın olması düşünülemez.Ancak bazı insanlarda bulunan yüksek dereceli ihtiras yüzünden Gerek makam gerek mal gerek mevkii ihtirasları insanlar arası husumetlerin ortaya çıkmasına toplumda çatışmanın zuhur etmesine sebep olur.Bu durum insanlar arasında hoş karşılanmasa da bunun böyle olmasını yine insanlar gerçekleştirir.İnsanlar kendi içlerindeki ayrık otlarını temizlemedikleri için kendilerinin de helak olmasına sebep olurlar.Duyduğumuz yalan yanlış bir haberi hiç araştırmadan alıyor başkaları hakkında hükümler veriyoruz.Oysa “Size birisi bir kimse ile ilgili bir haber verdiğinde onu araştırınız ,hemen inanmayınız.”diyen bir medeniyetin mensuplarıyız.Neden bu hayati ikazlara kulak vermeyiz?İnsanların birbirini anlaması gerekir.Hiç kimse diğerinin kendi gibi olmasını kendi gibi düşünmesini,kendi gibi yaşamasını isteme hakkına sahip değildir.Karşımızdaki muhatabımız da o zaman aynı haklara sahip olur.Toplumda kaos meydana gelir.

Ezcümle toplumu oluşturan insanlar kendi özgürlüklerinin sınırsız olmadığını
Başkalarının özgürlüğüne dokunduğu anda artık kendi özgürlüğünün bittiğinin farkına varması toplumun huzuru için zorunludur.

Mehmet ÇOKLUK-ERZİNCAN
24 Ağustos2009